Kościół parafialny

Jadwiga Miluśka

Pierwszy drewniany kościół istniał już prawdopodobnie w XIII w.

Murowany kościół gotycki p.w. św. Doroty
Kościół p.w. św. Doroty
Kościół p.w. Najświętszego Serca pana Jezusa
Budynek plebanii

Murowany kościół gotycki p.w. św. Doroty

Ok. 1360 r. arcybiskup Jarosław Bogoria Skotnicki zbudował jednonawowy gotycki kościół murowany, który miał wezwanie św. Doroty. Być może pozostałością tego kościoła jest małe gotyckie okienko znajdujące się w wewnętrznej ścianie kaplicy św. Anny.

Kościół p.w. św. Doroty

Gen. Józef Zajączek przebudował średniowieczny kościół w latach 1817-20 wg projektu Piotra Chrystiana Aignera. Prezbiterium kościoła mieściło się od strony wschodniej, nad wejściem wznosiła się wieża. Kościół był otoczony arkadami. Nosił wezwanie św. Doroty. Pod koniec XIX w. okazał się zbyt szczupły dla potrzeb parafii i na początku XX w. uległ przebudowie.

Kosciół

Kościół p.w. Najświętszego Serca pana Jezusa

W 1906 r. za czasów ks. Adama Marczewskiego rozpoczęto przebudowę kościoła. Architektem nowej świątyni był Konstanty Wojciechowski. Kościół przebudowano w stylu neogotyckim zachowując niektóre elementy poprzedniej budowli, między innymi wieżę, która w nowym kościele znalazła się nad prezbiterium. Zewnętrzne ściany kościoła zdobią półkolumny nawiązujące do kolumnady wokół dawnego kościoła. Charakterystycznym elementem nowego kościoła są dwie strzeliste wieże. Nowy kościół był gotowy w stanie surowym w 1910 r., co zostało zaznaczone na wieżach kościelnych. Uroczysta konsekracja odbyła się w 1912 r.

Fotografie z końca XX w.

Kościół